Sport i jego wpływ na elastyczność mózgu w pracy siedzącej.

Ten tekst powstaje dla wszystkich, których praca, oprócz oczywiście PRACY samej w sobie, cechuje się SIEDZENIEM... :) 

Zachęcam szczególnie programistów, bo to o Was szczególnie jest ta treść! A o tym o co chodzi, dowiecie się czytając moją skromną opowiastkę na temat, popełnionej przeze mnie kilka lat temu, pracy magisterskiej. 

Cel badania?

Celem badania było sprawdzenie czy istnieje korelacja pomiędzy uprawianiem sportu a prężnością psychiczną oraz poczuciem sensu życia w zawodzie programisty, przy jednoczesnym wyeliminowaniu korelacji powyższych aspektów z zarobkami. W badaniu wzięło udział 101 osób uprawiających zawód programisty, w tym 49 kobiet i 51 mężczyzn. Każda osoba została zbadana Testem Celu Życia (PIL), Skalą Pomiaru Prężności (SPP-25) oraz ankietą stworzoną na potrzeby zebrania podstawowych informacji o częstości uprawiania sportu w tygodniu, poziomie zaawansowania oraz długości pojedynczej aktywności fizycznej. Czyli w skrócie, trzeba zrobić tak żeby sprawdzić, czy im więcej ktoś się rusza, to czy tym jego prężność psychiczna i poczucie sensu życia są wyższe.

Teraz kilka definicji,  żebyście wiedzieli co badały te testy:

• Prężność psychiczna.

Jest traktowana jako umiejętność adaptacji do otoczenia, coś co powoduje względnie szybki powrót do prawidłowego funkcjonowania po niekorzystnym lub bardzo emocjonującym wydarzeniu życiowym. Osobowość, która zdolna jest do szybkiego przystosowania się do zmiennych warunków otoczenia wytrwale, spójnie i adekwatnie, szczególnie jeśli bierzemy pod uwagę sytuacje nowe lub mocno obciążone stresem. 

• Poczucie sensu życia.

To co uznajemy za poczucie sensu życia, jest bardzo subiektywne i nie musi się pokrywać z wizją doskonałości innego człowieka. Sens życia jest też jedną ze składowych poczucia koherencji. Na samo poczucie koherencji składa się poczucie zrozumiałości, zaradność, sterowalności  oraz właśnie poczucie sensowności, które określa stopień w jakim człowiek czuje, że jego życie ma sens oraz że wymagania otoczenia są warte zaangażowania, poświęcenia uwagi i wysiłku. Jest to składnik wpływający na motywację osoby do działania.

Nadszedł czas na wyniki.... i uwaga, u mnie działa!

• Wyniki jasno wykazują istotną dodatnią korelację w obu parametrach, co oznacza, że uprawianie sportu i prężność psychiczna oraz poczucie sensu życia idą ze sobą w parze. A dokładniej, im wyższy poziom uprawianego sportu i im więcej i dłużej ktoś trenuje, tym lepsze wyniki w testach poczucia sensu życia i prężności psychicznej osiągał.

• Wyniki korelacji między wysokością zarobków a prężnością psychiczną oraz poczuciem sensu życia okazały się być nieistotne statystycznie. 

Z racji tego, że w tym badaniu badana była korelacja, a nie związek przyczynowo skutkowy, nie możemy założyć czy to uprawianie sportu wpływa na dwie pozostałe zmienne, czy jest odwrotnie. Znając te wyniki, możemy jednak manipulować w swoim życiu tym co jest prostsze do zmian, czyli właśnie aktywnością fizyczną i obserwować reakcję swojego organizmy na te zmiany. Również wiele badań podłużnych przytoczonych w pracy może sugerować, że aktywność fizyczna ma spory udział w kształtowaniu się naszego nastroju, nastawienia do życia i ogólnego samopoczucia.

Całą pracę magisterską znajdziecie ➡️ TUTAJ. 

Ma tylko 44 strony...z przypisami i oświadczeniem, że praca nie jest plagiatem.

PS Zachęcam do przeczytania całości pracy, choćby nawet dla samego pośmiania się z opisów pracy programisty....ah, te oczy wpatrzone w setki linijek kodu 😁 No i oczywiście ze względu na zmiany jakie można zaobserwować porównując opisy tego środowiska sprzed kilku lat do dzisiejszej rzeczywistości. Nawet są benchmarki wynagrodzenia! I niezbyt świadome wykładanie "sekretu" B2B w IT na światło dzienne. 

PS 2 Dear Programmers, proszę się nie śmiać z kodu na obrazku w nagłówku..